Allan Brewster's website!

Rendering Villa te Paramaribo

Rendering van een villa te Paramaribo ontworpen door het Amsterdamse bureau Michel Post Architecten BV BNA. Overige gegevens ontbreken.

Kind van gescheiden ouders - Paramaribo en de nieuwe Nederlandse kanselarij van Lafour Wijk (Archis, november, 1996)

Surinaamse houtbouw - Kathedraal van demerara groenhart (Houtblad, maart, 1994)

Surinaams metselwerk? (Monumenten, jan/feb, 1997)

Henk Reteig (1934-1990) en de Surinaamse Monumentenzorg (Monumenten, oktober 1990)

Links!

• PKW architecten- en bouwadviesbureau is, in opdracht van Stichting Openluchtmuseum Fort Nieuw Amsterdam (SOFNA), bezig met de renovatie van een in 1982 gebouwde replica van een plantagewoning. Het gebouw diende als logeerruimte, maar zal herbestemd worden tot een conferentieruimte.
• "Groeten uit...Paramaribo" - artikel voor ArchiNed,geschreven door Joep van der Veen, die werkzaam was bij Atlantic Architects.
• "Joods in de jungle van Suriname" (Trouw - 08/09/09) - over Joden Savanne en de mogelijke origines van bedehuis Berache Ve Shalom (‘Zegen en Vrede’), de eerste stenen synagoge in de Nieuwe Wereld.

Terugblikken

1947 - Videobeelden van de binnenstad van Paramaribo en de verborgen krottenwijken. Bevat beelden van de eerste arbeiderswoningen.

1957 - Opening van een moskee in Paramaribo.

1968 - Bacoven (Bananen) oogst te Jarikaba project in Saramacca.

1968 - Opening van de kunst academie, nu meer bekend als het Nola Hatterman Instituut. Een jonge Paul Woei treedt op als figurant. Bevat ook unieke beelden van het gebouw uit 1790 voor de verwoestende brand.

1968 - Activiteiten van de Evangelische Broeder Gemeente.

Lezingen aan ADEK - vrijdag 13 november

Beste,

in het kader van de samenwerking tussen Artesis (Hogeschool Antwerpen) en de Universiteit van Suriname worden aanstaande vrijdag twee lezingen georganiseerd te Paramaribo.

Twee docenten van Artesis zullen elk een presentatie geven over hun vakdomein, meer bepaald monumentenzorg en de publieke ruimte (ruimtelijke planning).

U bent van harte uitgenodigd op deze lezingen:

"de herovering van de publieke ruimte" door dhr. Luk Vanmaele

"goede en slechte voorbeelden van hergebruik van religieuze (historische) gebouwen" door dhr. Dirk Laporte.

Na elke lezing is er gelegenheid tot debat.

Vrijdag 13 november, 17u - 19u

Anton de Kom Universiteit, Paramaribo

Gebouw 16 - 'Infrazaal' (zaal 34-35)

Met vriendelijke groeten,

Bram.

projectcoördinator

project Paramaribo-Antwerpen

Op avontuur in Suriname - interview met Aimee de Back (Pantheon//)

Samenwerking Artesis-ADEK - onderzoek studenten

Beste,

vanaf volgende week zullen vijf studenten van de Artesis Hogeschool Antwerpen een onderzoek voeren in de binnenstad van Paramaribo.
Dit onderzoek werkt verder op vorige onderzoeken die een visie voor de binnenstad (en de rivieroever) hebben geformuleerd.

De eerste groep zal verder inzetten op de publieke, openbare ruimte (of de onbebouwde ruimte) in de binnenstad. Deze is van onmisbare waarde voor de beleving in de binnenstad.
De tweede groep zal verder inzetten op de bebouwde ruimte, en op de relatie tussen nieuwbouw en monumenten.

Beide groepen werken samen met Surinaamse partners om dit onderzoek te voeren. We hopen ook steeds de onderzoeken samen te kunnen voeren met enkele Surinaamse studenten.
Indien u geïnteresseerd bent om actief mee dit onderzoek te voeren, of indien u aanwezig wil zijn op de presentatie, gelieve dan snel contact op te nemen met dhr. Martinus (op de faculteit FTeW) of met mezelf.

Vriendelijke groeten,

Bram.

projectcoördinator Antwerpen-Paramaribo

Samenwerking Artesis-ADEK (Antwerpen-Paramaribo)

Beste,

als vervolg op de stedenband die bestond tussen Antwerpen en Paramaribo zal Artesis (Hogeschool Antwerpen) de samenwerking verder zetten met de Universiteit van Suriname, in de eerste plaats de faculteit FTeW.

Vanuit Artesis wordt de samenwerking ondersteund met drie opleidingen: de masteropleiding Stedenbouw en Ruimtelijke Planning, de masteropleiding Architectuur, de masteropleiding Monumentenzorg. Drie vakgebieden die ook in Suriname, meer bepaald Paramaribo, zeer interessant zijn.
De samenwerking is in de eerste plaats gericht op de universiteit, maar daarnaast hopen we deze samenwerking ook te kunnen uitbreiden met projectpartners i.f.v. de opdracht of het project. Deze partners kunnen zowel publieke als private partners zijn, zodat er een breed gedragen project ontstaat.
Niet enkel via onderzoeken, maar ook via presentaties of workshops hopen we iets te kunnen bijdragen voor de universiteit en voor Paramaribo.

Onder andere via deze blog brengen we jullie graag op de hoogte van de nieuwtjes.
Voor meer info kan u ook steeds contact opnemen met dhr. Martinus.

Een volgend bericht zal spoedig volgen.

Bram.
projectcoördinator Paramaribo-Antwerpen.

Not again...

Photoshop wolken?

Weer een blok van een gebouw dat niet in de tropen hoort. Ik hoop dat dit niet door een bouwkundige van AdeK is ontworpen.

kaikoesiapartments.com

Spirit van Linda van Breukelen

Elk jaar selecteren Nederlandse design opleidingen  de beste ontwerpen van hun studenten voor Archiprix. In 2004 koos de Academie van Bouwkunst Rotterdam  het ontwerp van Linda van Breukelen voor een dorp, Spirit, bestemd  voor Afro-Surinamers. Het dorp moet "een plek waar zij op verantwoorde wijze kunnen genezen of in balans kunnen komen" worden.

Het dorp bestaat, naast de kliniek, uit een centrum voor onderzoek en studie, een EHBO, een expositieruimte, plekken voor rituelen (Dansi, Watra en Faya), een weide, een kruidentuin, woningen voor bezoekers en werknemers, een hotel en ruimten voor het ondersteunende programma.

Photoshop of Horrors

Niet-gerealiseerde vakantiepark in Suriname?

C - W O R K S Design & Technology is een studio voor architectuur en bureau voor bouwtechnieken op het gebied van bouw en industrie, gevestigd in Rotterdam. De dagelijkse leiding wordt verzorgd door de heren Satish Sheombar en Dominic Man.

Op hun site zijn renderings van een onherkenbare vakantiepark in Suriname, dat al in juni 2008 opgeleverd moest worden.

Bouw studentenhuis AdeKUS reeds gestart (Dagblad Suriname - 27/06/2009)

Paramaribo -  De bouw van het studentenhuis op het Universiteitscomplex is reeds van start gegaan. Dit gaf Adiel Kallan, manager sectorfonds van het ministerie van Onderwijs en Volksontwikkeling, te kennen in een vraaggesprek met DBS. Naar woorden van Kallan is reeds aangevangen met het fundament voor dit studentenhuis. Het vijf etage tellend gebouw wordt opgezet door aannemer Dundas. De contracten voor de bouw zijn reeds een tijd terug getekend. Desondanks kan men nu pas aanvangen met de werkzaamheden. Dit, omdat eerst een andere locatie was aangewezen voor de bouw. Het gebouw zou aanvankelijk komen te staan op de locatie welke nu bestemd is voor de bouw van het auditorium van de Anton de Kom Universiteit van Suriname (AdeKUS).

Nu komt het studentenhuis op een andere locatie, waar er zwaardere boringen moesten worden verricht. Voor de bouw is er een voorlopig contract getekend voor 700 duizend euro. In dit bedrag zijn de kosten voor de aanleg van licht- en watervoorziening niet inbegrepen, omdat bij grote gebouwen het ministerie van Openbare Werken die kosten apart aanbesteedt. Na een jaar kunnen de eerste 50 studenten hun intrek nemen in het studentenhuis. Bij verdere uitbreiding kunnen meerdere studenten zich opgeven voor verblijf. 

link

Aan de hand van de beschrijving is het duidelijk dat men niet voor het ontwerp van Paul Amoksi heeft gekozen. Jammer. Vraag wij af welke architect dit heeft ontworpen. 

Bamboe als constructiemateriaal in Suriname

Het Stimuleringsfonds voor Architectuur ondersteunt een project van SENS (Stichting Empowerment Nederland Suriname) dat ter doel heeft de verschillende mogelijkheden van bamboe als bouwmateriaal in Suriname te onderzoeken.

Suriname etc.

• Amoksi architectuur van Ir. Paul Amoksi. Zijn afstudeerproject omvatte het ontwerpen van studentenhuisvesting voor AdeK. In de omschrijving van zijn project komt de volgende verklaring voor over de lage afstudeercijfers van AdeK: 'De Adek Universiteit heeft te kampen met een actueel tekort aan studentenhuisvesting. De meeste studenten wonen nog thuis bij ouders, vaak zeer klein behuisd. Hierdoor is er weinig ruimte om te studeren, met het gevolg dat  de studieresultaten slecht uitvallen. Per jaar studeren, in vergelijking met een gemiddelde academische opleiding in Nederland, aan de universiteit  bitter weinig studenten af in een land die een hoger kader dringend nodig heeft.' Echter is dit slechts een van de vele problemen...
• 'Huisvesting voor Surinaamse Senioren' - afstudeerproject van Jay Lo-Fo-Wong.
• Verslag van twee nederlandse hbo-studenten die stage liepen binnen het restauratie project van de St. Petrus en Paulus Kathedraal in Paramaribo.
• Atelier Dutch heeft, in opdracht van Suriname Hart op Hart, een complex voor de opvang van surinaamse straatkinderen ontworpen.
• Blog van Belgische studenten die een maand in Suriname hebben gewerkt aan hun thesisonderwerp 'Woningbouw in een warm klimaat'. 
• Suriname heeft een nieuwe 'gated community' erbij...'Blauwmeer'. Gullit en Partners en Lafour en Wijk zijn betrokken bij het project.

Philip Dikland's reactie op artikel Volkskrant 'Surinaams erfgoed...' van 30/03/09

In de Volkskrant van 30 maart j.l. stond een fors artikel “erfgoed ten prooi aan verval” over monumentenbeheer in Suriname. Kommer en kwel, zo luidt de conclusie. Het artikel wordt echter contrasterend ge-illustreerd door een aantal foto’s van stralend mooie monumenten. Hoe kan dat nu ? Gaat het dan misschien toch niet zo slecht ? Juist ! Het gaat heel redelijk met het monumentenbeheer. Er kan nog veel verbeteren, maar dat er niets wordt gedaan, is klinkklare onzin. En dat is wel de teneur van het artikel. Het is overigens uitsluitend gebaseerd op de meningen van toevallig passerende nederlandse “deskundigen”. Surinaamse deskundigen die er dagelijks mee bezig zijn, komen niet aan het woord.

 

Laten we de hoofdzaken eens onder de loep nemen.

 

Monumentenzorg kost geld, veel geld. Suriname kent geen subsidiesysteem voor het opknappen van monumenten, zoals dat in Nederland en Curacao wel het geval is. Dat maakt het monumentenonderhoud voor de eigenaren een stuk moeizamer, maar desondanks wordt er naar behoren onderhouden. De foto’s bij het artikel illustreren dat ; men had ook andere foto’s kunnen plaatsen die hetzelfde beeld tonen. En dat is echt niet alleen gebeurd met incidentele nederlandse steun. Zo’n 70% van de middelen wordt door de eigenaren zelf bij elkaar gescharreld. En als je vanuit dat perspectief kijkt naar de situatie, dan zie je opeens een heel ander beeld.

 

De monumentenregelgeving is goed en modern, er is een beschermd monumentenbezit van zo’n 250 objecten, en er is een vaste overheidscommissie die belast is met de bescherming ervan. Die commissie is geen doetje. Eigenaren die achter zijn met onderhoud worden aangeschreven, vervolgens uitgenodigd om de situatie te bespreken, er wordt gezocht naar mogelijkheden om – ondanks de ontbrekende subsidie – de zaak op spoor te krijgen. De commissie is bovendien bezig met inventarisatie van het erfgoed buiten Paramaribo, om ook daar bescherming en instandhouding te realiseren. En men is bezig een mening te vormen over moderne monumenten.

 

Ook de regeling beschermde stadsgezichten is goed en modern, maar hier is de handhaving moeilijker en chaotischer. Werk aan de winkel dus. Toch wordt er momenteel door diverse instanties druk gewerkt aan het opknappen van de publieke ruimte in de binnenstad. Het wordt beter, maar is nog niet goed.

 

De bouwsector is losjes georganiseerd, binnen de bouwbedrijven is veel verloop, en dat maakt het voor een restauratieaannemer moeilijk om een vaste kern van vaklieden op te bouwen. De surinaamse aannemingsbond tracht de situatie te verbeteren middels een stelsel van vakgerichte cursussen. Een ander initiatief is de stichting S.A.O., die vakopleidingen verzorgt voor school-dropouts.

 

En dat is het werkterrein van de eerste nederlandse passant die in het artikel als deskundige wordt ge-etaleerd. Het is de Amsterdamse stichting “Herstelling”, die restauratievakmanschap wil kweken via 2^e kans onderwijs. Nuttig en nodig. Maar laten we aan de andere kant hun zelf verkondigde successen niet overdrijven. Zij doen hier en daar wat kleine projectjes, en sturen voor een week of wat nederlandse leerlingen hiernaartoe die samen met surinaamse collega’s werken aan zo’n projectje. Er is gelukkig ruim voldoende toezicht dat de zaken naar behoren verlopen. Regelmatig wordt er gecontroleerd door zo’n 10 Amsterdamse ambtenaren tegelijk. De tickets worden betaald uit de in Nederland verzamelde projectgelden.

 

Een andere passant is het nederlands adviesbureau STEEDS , en de directrice noemt de binnenstad een “chaos”. Deze directrice is 1 x een weekje in Suriname geweest, en heeft nog geen enkel project gerealiseerd. Het bureau heeft wel een uitgebreide website over Surinaamse monumenten, maar vertelt er niet bij dat de getoonde projecten niets met STEEDS te maken hebben.

 

“Het is moeilijk op straat terug te zien dat Suriname goed aan de wereld heeft beloofd om goed voor de binnenstad te zullen zorgen”, zegt de volgende passant, professor Paul Meurs uit Delft. Arrogant wijsneusje ! Hij maakt namens de UNESCO een managementplan voor de binnenstad. Iedereen hier vraagt zich af waarom een professor  uit het verre Delft dat doet. Kan die niet liever een plan verzinnen voor Broek-op-Waterland of zo ?  Maar goed, gods wegen zijn wonderbaar. Het gevolg is wel dat het project binnen Suriname niet erg leeft. Want daar moeten onbetaalde “counterparts” het veldwerk voor de professor uitvoeren. Af en toe stuurt hij wat Delftse studenten, leuke jongelui die uitstekend kunnen feesten. Maar goed, dat managementplan is nuttig en nodig, we maken er maar het beste van.

 

Kort en goed komt het erop neer dat je geen Surinaamse monumentenzorg kunt bedrijven met die hollandse passanten. Dat geven ze in het artikel ook zelf toe, en het is daarom des te vreemder dat alleen hun – negatieve – visie wordt uitgedragen.

 

Nee, voor een duurzaam resultaat heb je mensen van het land nodig die daar continu mee bezig zijn. En die zijn er gelukkig. Aimee de Back, die hier 5 jaren woonde, was zo iemand. Zij vond dat de monumentenzorg niet leefde bij de schooljeugd, en zette haar schouders eronder om dat te verbeteren. En ondervond aan den lijve hoe moeilijk het is om dergelijke projecten te realiseren. Maar het lukte. Zij is overigens niet de enige : De Surinaamse Stichting Monumentenzorg organiseert jaarlijks een open monumentendag, met een puzzeltocht voor kinderen. Een andere stichting heeft een boot beschikbaar voor schoolreisjes langs de oude plantages.

De Stichting Gebouwd Erfgoed Suriname is een ander voorbeeld. Reeds jarenlang is zij nationaal en internationaal het aanspreekpunt voor het monumentenbehoud. Tevens is de stichting benoemd tot manager van de werelderfgoed site. Een toffe job, en momenteel begint de organisatie daarom aardig in z’n voegen te kraken.

 

Schrijven over verre streken is gevaarlijk. Je krijgt al gauw een beetje vingerschuddende artikelen in de “bij ons is alles beter” stijl. Ook dit artikel is niet boven dat niveau uitgestegen. Leuk voor de Telegraaf, minnetjes voor de Volkskrant.

 

Philip Dikland, Paramaribo.

Surinaams erfgoed ten prooi aan verval (de Volkskrant - 30/03/09)

Tweede download link